“De natuurlijke lens van water legt alle mogelijke menselijke emoties bloot,” stelt Victor Kossakovsky, al sinds zijn debuut een graag geziene gast op IDFA. Tijdens een verblijf aan de Baltische Zee zag hij hoe het water van uur tot uur veranderde, met telkens nieuwe kleuren, bewegingen en energie. In Aquarela wil hij al die verschillende emoties vastleggen, zowel mooie als verontrustende: extase en inspiratie maar ook vernietiging en menselijk leed.
Op het Baikalmeer zakken auto’s door het ijs, dat al weken eerder dan normaal is gaan smelten. Tijdens een hevige storm verwordt een massief zeilschip tot een hulpeloze speelbal. In Miami slaat het water als een muur door de stad tijdens orkaan Irma. De mens speelt uiteindelijk slechts een bijrol. In de eerste plaats legt Kossakovsky in zijn adembenemende beelden de vele persoonlijkheden van het water vast: van woeste baren tot kalme beekjes, en van smeltende ijskappen tot de hoogste waterval ter wereld.
Images
