Vluchtelingen zijn ze al, maar nu moeten ze die status nog zien te krijgen. Terwijl in Tel Aviv de lichten uitgaan, begint de rij voor het immigratiekantoor steeds dikker te worden. Iedereen wil op tijd zijn voor de opening om acht uur ’s morgens. En dat betekent dat er nog voor middernacht al honderden mensen voor de deur staan, voornamelijk afkomstig uit Oekraïne.
De een slaapt op de stoep, de ander probeert geïrriteerd voor iedereen een eerlijke plek in de rij te regelen. Intussen tikt de tijd langzaam door, richting zonsopgang en de aankomst van een klein groepje medewerkers, vergezeld door beveiligers die ervoor moeten zorgen dat de hele massa niet in één keer door de deuren walst. Het overgrote deel komt überhaupt niet binnen. En voor wie daar wel in slaagt, moet de kansarme asielprocedure zelf nog beginnen.
Een menigte die uitgeput en lijdzaam blijft proberen om een nieuw leven op te starten, terwijl de rest van de wereld slaapt; Backwards vat de vluchtelingencrisis in één nacht samen.