The Savage Eye

Los Angeles, eind jaren vijftig. Een stad van de toekomst, waar de pas gescheiden, jonge Judith zich probeert te ontworstelen aan haar verleden. Ze zoekt haar toevlucht in winkels, casino's, stripclubs, de kerk en de boksring. Een mannelijke stem op de voice-over (is het haar geweten? Haar onderbewuste?) bevraagt haar handelingen. Wat doet ze zoal, de hele dag? Niks. Waar denkt ze aan? Nergens aan. 

The Savage Eye, een experimentele kruising tussen fictie en documentaire, toont het stadsleven als nachtmerrie en verademing ineen. De poëtische teksten contrasteren soms met het fascinerende, neutrale beeldmateriaal, dat voor de Nederlandse kijker doet denken aan het werk van Bert Haanstra. Uitgekomen in 1960 werd The Savage Eye beschouwd als belangrijk exponent van de cinéma vérité. Filmmakers Sidney Meyers, Ben Maddow en Joseph Strick werkten vier jaar lang aan de film, tijdens weekenden en andere vrije uren. Een belangrijke rol is weggelegd voor de muziek, uitgevoerd door een blazersensemble en gecomponeerd door Leonard Rosenman, die later soundtracks zou verzorgen voor films als Barry Lyndon (1975) en Sybil (1976). De vertoonde 35mm-kopie is geconserveerd door de Academy Film Archive.