Devil’s Peak

Heeft een stad een psyche? In elk geval ademen steden een bepaalde sfeer. Filmmaker en videokunstenaar Simon Liu vangt die sinds een aantal jaren in Hongkong in films en video-installaties. Ze tonen de snel veranderende psychogeografie van de stad die door de Chinese repressie onder grote druk staat.

Devil’s Peak toont met een dynamische montage deze hogedrukpan. In de sfeer van een klassieke stadsfilm als Walter Ruttmanns Berlin: Die Sinfonie der Großstadt (1927) lijkt de film aanvankelijk een impressie te geven van het drukke stadsleven zoals dat in elke wereldstad te zien is.

Maar al snel zien we in het spervuur van beelden flitsen van repressie en protest. Verwaaide paraplu’s herinneren aan de neergeslagen democratische ‘Paraplubeweging’, vuren op straat aan de woedende protesten, en de camera’s die boven de straten hangen aan de surveillance-maatschappij. De soundtrack met vertraagde en versnelde fragmenten uit liedjes en van stemmen versterkt het gevoel in een desoriënterende nachtmerrie te zijn beland. De op een muur geschreven protestleus We will be back oogt meer als een wanhoopskreet dan als een toekomstvoorspelling.