I Am Trying to Remember

Pegah vertelt over Gholam. Een man die niet is zoals haar vader, moeder, ooms of tantes, ook al is hij aanwezig bij elke familieaangelegenheid. Daar filmt hij de dagelijkse taferelen met zijn eigen camera. Wat het nut daarvan is, kan Pegah zich dan nog niet voorstellen. Maar ze poseert gewillig voor de lens van de, zeker door haar, graag geziene familievriend.

Het is alsof Pegah, de regisseur en hoofdpersoon van deze film, voorleest uit een kinderboek. De familiefilms van Gholam en de oude foto’s zijn de plaatjes waarnaar we over haar schouder meekijken. De warmte straalt van de grote familie af, als we ze sneeuw zien scheppen voor het huis of gewoon thuis zien rondhangen.

Maar dan luidt het hoofdstuk over Gholam en de Iraanse Revolutie een plottwist in en komt de vertelling symbool te staan voor duizenden Pegahs en Gholams in Iran, en daarbuiten.