Er zullen vast mannen zijn die eloquentie en belezenheid supersexy vinden, maar over hen hebben de vrouwen in deze korte studentenfilm uit Cuba het niet. Met het beeld nog op zwart wordt de man gekenschetst als jager en de vrouw als gewillige prooi die er alles voor over moet hebben om seksuele interesse op te wekken en vast te houden. De als aasgieren op de loer liggende concurrentie dient genadeloos uitgeschakeld te worden en zelfs in je eigen huis moet je het niet wagen in een oude duster en op slippers rond te sjokken.
Hoe hardvochtig het schoonheidsdictaat is, wordt daarna commentaarloos in beeld gebracht in even plastische als fascinerende close-up sequenties van behandelingen die in oorlogssituaties tot glimmende onderscheidingen zouden leiden. Geen enkel gebied van het vrouwelijk lichaam mag aan de aandacht ontsnappen. Wie mooi wil zijn moet pijn lijden, luidt het cliché. Deze film roept de vraag op hoeveel pijn dat dan precies moet zijn.