Vanaf de Barentszee lijkt steevast een gure wind te waaien over een halfverlaten stadje aan de rand van de wereld. Toch houdt een kleine gemeenschap hier stand. In dit loepzuiver gefilmde portret van deze wonderlijke plek, blijkt op eigen koers varen het thema te zijn dat de inwoners verbindt.
Toen het garnizoen van marinier Bardak uiteenviel en zijn maten elders een beter leven zochten, bleef hij hier achter, tussen de vele leegstaande gebouwen die langzaam maar zeker worden overgenomen door de elementen. Elders werkt Dima, een jonge stroper. Hij lapt zoveel mogelijk regels aan zijn laars, maar helpt verdwaalde toeristen vriendelijk op weg en leest liefdevol zijn dochtertje voor. Watertaxischipper Alexander is ondertussen met zijn tienerdochter Masha in een stille generatiestrijd verwikkeld; de buitenwereld lonkt haar. Verderop duikt een klein team schepen uit de Tweede Wereldoorlog op en beheert een standvastige dame een weerstation.
In de verte klinken nieuwsberichten via radio of televisie. Het nieuws raakt deze mensen wel, maar tegelijkertijd lijkt het mijlenver weg te liggen van hun dagelijkse, geïsoleerde werkelijkheid.