Sophie is schoorsteenveger in Oostenrijk. Een bijzonder beroep voor een vrouw, zo toont deze sfeervolle zwart-witdocumentaire. De voice-over van Sophie vertelt kalm over wat ze zoal meemaakt tijdens een normale werkdag. Ondertussen volgt de camera haar tijdens zo’n dag, vanaf het moment dat ze haar huis verlaat – in de bus, haar hakken verruilend voor werkschoenen, soepel de veger hanterend in steeds weer andere omgevingen.
De beelden zijn zorgvuldig gecomponeerd en gekadreerd, soms tot een vrijwel abstract lijnenspel. De rust van de film en de bijna laconieke manier van vertellen staan in schril contrast met wat de hoofdrolspeler op dagelijkse basis ondergaat: van alledaags onbewust seksisme van mannelijke collega’s en klanten tot ronduit bedreigende situaties. Voor deze schoorsteenveger is dit geen reden om haar baan te verruilen voor een conventionelere betrekking. Ze lost elk probleem op inventieve wijze op, en geniet van de gesprekken en de diepe connecties die ze met klanten kan maken.